Henk en Carolien Peters zijn hotelhouders in Costa Rica. Althans, dat is hun droom. In het tv-programma ‘Ik vertrek’, zien we het Groesbeekse stel heftig onderhandelen met de plaatselijke aannemer van hun vakantieparadijs in aanbouw. In plaats van twee fonkelnieuwe gastenverblijven, staan er in hun botanische tuin ‘Heliconia Island’ slechts twee betonnen staketsels: zonder ramen of vloeren, laat staan inrichting. ‘Het gaat me te moeizaam’, zegt Carolien na het gesprek met de aannemer. ‘Hij zegt ja, maar hij bedoelt: het zal allemaal wel.’ Gaat dit goed komen? Die vraag moet de kijker bezig houden’. Aan het woord is Floor de Vreede. Zij is eindredacteur van ‘Ik vertrek’, het TROS-programma dat nu al zes jaar lang minstens één miljoen Nederlanders per aflevering thuis voor de buis houdt. ‘Ik vertrek is geïnspireerd op de Engelse programma’s over emigranten die een droomhuis bouwen in het buitenland’, vertelt Floor. ‘Het verschil: wij filmen ook nadrukkelijk het leven waarvan mensen afscheid nemen. We tonen het psychologische aspect van emigreren. Wat doet het met je relatie? Hoe is het voor de kinderen? Wat mis je in Nederland en vind je dat in het buitenland? Menselijke emoties: daar draait Ik vertrek om.’ Al heel wat kandidaten hebben hun emoties de vrije loop gelaten in Ik vertrek. Het programma volgde 97 stellen in 116 uitzendingen op de vaak lastige weg naar hun droom: een leven over de grens. Het gaat in alle gevallen om mensen die een bedrijf willen starten in het buitenland: een camping, café, hotel of fietsenmakerij bijvoorbeeld. ‘We filmen met opzet ondernemers’, vertelt Floor. ‘Dat is visueel het aantrekkelijkst. Mensen moeten iets nieuws opbouwen. Je zult daarom nooit expats of remigranten zien in Ik vertrek. De serie volgt emigranten die zijn vertrokken naar een vreemd land om in principe nooit meer terug te keren.’ Lees de gehele reportage in het magazine VertrekNL nr. 4